ادیان آسمانی و گفت‏وگو

 در این مقاله، مبانى مشترک و ویژه در مورد وحى و نبوت با استناد به عهدین و قرآن و تفاسیر آنان مورد بررسى قرار گرفته است. مفاهیم و آموزه‌هاى موجود در ادیان حکایت از آن دارد که نقاط مشترک بیش از نقاط افتراق است و باید براى بهتر فهمیدن عقاید یکدیگر، گفت‌وگوى میان ادیان را بر پایه مشترکات آغاز کرد. نویسنده، پس از یاد کرد تلاشهاى متألهان ادیان در جهت تقویت گفت‌وگو میان پیروان ادیان و ضرورت تداوم تلاشها و گفت‌وگوها، از مفهوم نبوت، عناوین نبى در تورات، مرزهاى نبوت - انتخاب نبى، تعداد پیامبران، درجات پیامبران و اطاعت از انبیا -، پیامبران زن، پیامبران خیالى و آموزه‌هاى انبیا به صورت مقایسه‌اى بحث کرده است. سپس معناى معجزه، استناد معجزه به خداوند و معجزات انبیاء در عهدین و قرآن آمده، در ادامه، عصمت پیامبران - عصمت در دریافت و ابلاغ وحى، عصمت عملى انبیا، عصمت در اعتقادات -، نحوه انتخاب موسى به رسالت، اعطاى معجزات به او، میقات و دریافت الواح دهگانه موسوم به ده فرمان، و ولادت و رسالت حضرت مسیح، کالبدشکافى معناى وحى، نجات‌بخش بودن وحى، گناه ذاتى، فدیه و رستاخیر مسیح با استناد به عهدین و قرآن به تفصیل مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده در آخر، فهرستى از مشترکات و اختلافات قرآن و عهدین را برشمرده است.